Avondrood
De heldere zon die gestaag is gaan dalen
Verlicht nog net de markt op het plein
Wat mensen kijken zonder te zien
Of te weten waar hun interesses zijn
De laatste stralen verdwalen in dalen
Het werk is ten einde, men gaat weer naar huis
De lege straten gaan overstromen
De wereld leeft weer, een wereld van ruis
Op stalen rossen al zijn ze vaak kreupel
Beweegt men zich dwars door het mierennest voort
Dreunende auto´s blokkeren de wegen
En duwen en trekken de andere opzij
Kijk die duiven ook schreeuwen
Echt iedereen heeft haast.
HAAST, ja haast maar waar haast men zich voor?
Niet voor brullende draken met zeventien koppen
Of dreunende hoornen van dreigend gevaar
Geen grote kometen zo groot als Saturnus
Geen grote Tsunami’s ja die zijn ook naar
Men haast zich voor tijd, voor zichzelf, en voor anderen
Bang voor het leven en bang voor de dood
In de donkere tunnel met glazen muren
Vergeet men te genieten van het avondrood.
Reacties op ‘Avondrood’
-
Prachtig gedicht! Ik wil het graag afdrukken voor de 80e verjaardag van mijn oom, misschien kan je mij mailen dat ik je echte naam eronder zet, als je dat ok vindt?
Tamara - 29-01-2016 om 21:34