schreeuwen

ik wil heel hard schreeuwen,
roepen en brullen met veel lawaai.
want soms denk ik,
soms vind ik het leven saai.

dan zou ik heel hard roepen:
waarom toch bij mij?
ik zou misschien ook schreeuwen:
ben ik dan nooit eens blij?

maar dat klinkt wat gek,
het is toch wel wat raar.
't is zo pessimistisch,
maar toch soms wel waar.

en toch schreeuw ik niets,
blijf ik toch maar stil.
is het omdat ik me schaam,
of omdat ik dat zo wil?