tranen & maskers.
tranen.
je wilt ze laten stromen.
maar je houd het tegen.
omdat je je schaamt.
voor alles.
je voelt je zo kut, niemand die je echt kan helpen.
teveel mee gemaakt.
teveel gebeurt
om alles nog goed te laten komen.
je voelt je kut.
elke dag weer en weer.
maar je zet elke dag maar weer
een masker op.
een masker van geluk.
terwjl je het helemaal niet wilt.
dat masker op je gezicht,
en de wereld voelt als een groot gat
waar je ingevallen bent
wat je nooit hebt gewild
de pijn komt dichterbij
de tranen komen, en soms kan je gewoon niet huilen
terwijl je de tranen toch voelt
in je hart.
ze branden als een lichtje,
aan het einde van de tunnel
dus blijf huilen,
want dat zal het pad maken waar alles goed is.
Reacties op ‘tranen & maskers.’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!