vorige gedicht
vorige gedicht
je leeft niet voor eeuwig
Je was er altijd voor mij.
En nu niet meer,
ik mis je, je stem, je gezicht, je warme handen.
Die me stevig knuffelden maar ook teder vasthielden.
Je was mijn vriend mijn kameraad.
Mijn buurman.
Maar dat gaan nu niet meer want je bent nu niet meer hier!
Ik mis je vriend.
Maar we zien elkaar ooit weer terug.
tot ziens en tot ooit.
Ingezonden door
Geplaatst op
05-08-2010
Over dit gedicht
Niemand heeft eeuwig leven, houd daar rekening mee. Je verliest elkaar door de dood, maar daarboven kruisen de wegen weer, en er komt een weerziends.
Geef uw waardering
Op basis van 1 stemmen krijgt dit gedicht 1 van de 5 sterren.Social Media
Tags
Dood Gemis WeerziensReacties op ‘je leeft niet voor eeuwig’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!