Gebroken

Ik dacht dat je m’n vriend was,
dat ik je kon vertrouwen en,
dat je voor altijd bij mij ging zijn.

Ik dacht dat ik goed voor je deed,
en dat je dat apprecieerde,
maar niets bleek minder waar,
want je liet me daar staan,
in het brandende vuur, dat ik voor jou aan het doorkruisen was.

Ik dacht dat ik kon zeggen: je bent m’n vriend,
maar algauw wist ik dat ik fout zat,
want je liet mij staan in de kou,
die pas toen jij er niet meer was opkwam.

Ik dacht dat je mij ook wel apprecieerde,
dat je mij ook zou beschermen, als ik dat nodig heb,
Zoals ik ook bij jou heb gedaan, en nog steeds doe
ik wist niet dat je zo’n bloedhekel aan me had,
Dat je me niet kon uitstaan en me maar lastig vond.

Was alles dat ik had gedaan voor je voor niet geweest?
Wat je zei, dat we voor altijd vrienden zouden zijn was dat dan niet zo?
We hadden het toch goed?
Waarom heb je me dan pijn gedaan,
Ik wil het weten, ik wil het weten