vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Kapot
Ik probeer mijn tranen in te houden,
Niemand mag het zien.
Ze zeggen verkeerde dingen,
Dingen die niet waar zijn.
Ze beledigen me,
En lopen dan weg alsof er niks is.
En ik,
Ik blijf alleen achter,
Terwijl ik de tranen weghaal,
Tot ze stromen en niet ophouden,
En niemand die het ziet,
Niemand die ziet dat ik kapot ben van binnen.
Reacties op ‘Kapot’
-
Mooi!
Lola - 17-03-2013 om 11:23