1001 Gedichten

1001 gedichten

Zet ook uw gedichten op 1001Gedichten.nl

Heeft u nog geen account? Meld u gratis aan!

Print dit gedicht
vorige gedicht

jaargetijden

Dag dag lieve zomer,
riep de herfst oh zo blij,
mijn tijd is nu gekomen,
de jouwe helaas voorbij.

Te lang vond hij,
te lang heb ik gewacht,
maar nu ik vrij ben,
toon ik al mijn kracht.

Hij was wild en woest,
als door het dolle heen,
totdat koning winter,
uit het niets verscheen.

Wat doe jij hier nu al,
is wat de herfst 'm vroeg,
de winter antwoordde,
ik vind het wel genoeg.

Eeuwig leek het te duren,
het was een barre tijd,
maar eindelijk in maart,
verloor hij de strijd.

Het was de lente die,
met het grootste gemak,
het laatste restje hoop,
van koning winter brak.

De lente liet ons weten,
vogels zullen weer fluiten,
alles zal weer bloeien,
en u kunt weer naar buiten.

Maar de bescheiden lente
zo gaan dat soort dingen,
liet zich door de zomer,
schaamteloos verdringen.

ach verzuchtte de lente,
het moet dan zomaar,
ik kan er niks aan doen,
zo gaat dat nu ieder jaar.

vorige gedicht
Toevoegen aan favorieten

Ingezonden door

Geplaatst op

Geef uw waardering

Op basis van 8 stemmen krijgt dit gedicht 3 van de 5 sterren.

Social Media

Tags

Herfst Jaargetijden Lente Winter Zomer

Reacties op ‘jaargetijden’

  • heel leuk, een knipoog met humor 5 sterren

    Aske - 23-11-2010 om 22:22

Reageren

We gebruiken uw gegevens alleen om te reageren op uw bericht. Meer info leest u in onze Privacy & Cookie Policy.

Wilt u direct kunnen reageren zonder elke keer naam en e-mailadres in te voeren? Meld u hier aan voor een account!

jaargetijden