Een vriendje...
Een vriendje hebben.
Lief doen, en daarna meppen.
In mijn ogen was jij de held
Maar later had jij alles bedrogen, en begon jij met geweld.
Het deed mij pijn, en toch had ik gezegd ik ben blij,en wil jou nooit meer kwijt.
Ik heb me vergist in wat alles bleek te zijn.
De enige echte ik heb me dicht gerist
Ik was mijn zelf niet meer geworden.
Ik ging gekken dingen doen, en voor mij ging het om die tijd alleen maar om poen.
Ik had toch niks te doen?
Ik deed het allemaal voor jou, om jou terug te krijgen.
Had ik dat nou maar niet gedaan, anders was ik van plan om je is hard te gaan slaan.
Maar niks hielp, mijn hele macht was voor jou.
Jij had mijn kracht, en bestuurde mij als jou pracht.
Ik wil dit wegdenken, en alles verstoppen in een diep zwart gat.
Ik zie je soms lopen, met een ander meisje, waar je alles weer hetzelfde meedoet, je bestuurd haar, en daarmee voel je je goed.
Het meisje voelt zich machteloos, en hoopt nog lang met jou te zijn, voor mij was dat ook zo, maar het bleek allemaal fake te zijn.
Ingezonden door
Geplaatst op
26-11-2010
Over dit gedicht
Zelf heb ik dit niet meegemaakt, maar ik denk met de mensen mee die wel zo behandeld worden, en daar heb ik diep medelijden mee.
Geef uw waardering
Op basis van 1 stemmen krijgt dit gedicht 1 van de 5 sterren.Social Media
Tags
Geweld Macht Poen SlaanReacties op ‘Een vriendje...’
-
respect voor deze tekst
chicadewii - 26-11-2010 om 21:55