Genoeg

Genoeg…

Het is genoeg geweest, ik kan het niet meer aan…
Jij hebt mij de laatste tijd veel te vaak gekwetst ook al heb ik jou het meeste aangedaan…
Wil terug met beide voeten stevig op de grond gaan staan…
Zou liever mij jou aan mijn zijde in dit leven verdergaan…

Ik moet de feiten stilaan onder ogen gaan zien…
Maar die feiten zijn de waarheid niet, je leeft in een leugen bovendien …
Onze kinderen, wij dat is het belangrijkste, ik besef dat en hoop dat jij dat uiteindelijk ook zal gaan inzien…
Véél zaken zijn er intussen bijgekomen dus dat maakt alles alleen maar moeilijker en toch weet ik dat die dag er zal komen en neen niet misschien…

Hoeveel tijd moet ik nog zo nemen om mijn wonden te laten helen…
Geen…want ik laat niet meer met mijn voeten spelen…
Voeten spelen…ach ja verkeerde woordkeuze eerder angst en twijfels want ik weet met zekerheid dat jij met mij jouw leven wilt delen…
Doe en leef maar verder, ik leef met jullie in mijn gedachten, ik begraaf het verleden en weet dat ik jouw hart nooit of te nimmer hoef te stelen…

Toegegeven, ik heb je nodig…is nooit anders geweest daarom dat ik bij de pakken blijf zitten…
Jij, ik, iedereen…heeft fouten, ik tref schuld en jij ook maar gedaan…ik kijk niet meer achterom, zand erover, heeft geen nut om op het verleden te blijven vitten…
Een nieuw blad, schone lei, ik ga en moet ALLEEN verder dus ik delf die duivelse, helse put waar de slechte dingen en herinneringen inzitten…
Vergeef en/of vergeet net zoals ik dat bij jou doe, relativeer, bezin,…minimaliseer niets want dat is fout en dan zal je zien dat niets ons nog zal tegenzitten…

Bizar eigenlijk want ik weet dat ik vooruit en verder moet en als ik vooruit durf te kijken dan komen zij automatisch in mijn toekomst tevoorschijn…
Mocht ik ze haten, verwensen, verfoeien,…. noem maar op dan zou dat niet het geval zijn…
Neen ik hou echt van haar, haar haten zou makkelijker zijn en voor mij dan ook het ideale rookgordijn…
Als je echt van iemand houdt dan kan je die persoon niet haten daarom dat mijn hart en hoofd dan ook de waarheid spreekt en is dit dan ook echt en bij mijn volle bewustzijn…

Toekomst…pff schrik heb ik voor wat die zal brengen…
Want uiteindelijk wil ik toch alleen maar mijn leven met jullie doorbrengen…
Samen met jou onze kinderen grootbrengen…
Daarom is het zo moeilijk om moed en lef te verzamelen en blijf ik bij de pakken zitten….ik kan het gewoon niet opbrengen…

Ik moet verder…het moet…
Hoeveel pijn het ook doet…
Verzamel ik al mijn moed…
En kost het mij al mijn zweet en bloed…
Liefde voor jou en de kinderen heb ik in overvloed…
Jij voor ons ook daarom weet ik…alles komt goed…