Loslaten

Hoe laat je in Godsnaam iemand “los”?…
Ik zoek antwoorden, verklaringen en uitwegen maar toch verdwaal ik mijn eigen bos…
Zijn we niet het slachtoffer van onze zelfgecreëerde chaos…
Als je echt van iemand houdt dan kan je die persoon niet loslaten en/of vergeten, heb er al talloze keren over geschreven, nu ben ik de anti-held in mijn eigen epos…

Nu ja ik denk constant aan jou en de kinderen maar weet ik ook dat ik meer aan mezelf moet gaan denken…
Heb het nu niet over iemand anders, kan en wil ik toch niet want mijn hart behoort alleen jou toe maar nu moet ik het doen met enkel de herinneringen als aandenken…
Loslaten…wij horen bij elkaar maar voor jou ligt dat net iets anders, jij bent niet meer alleen, toch weet ik dat je niet gelukkig bent of van hem houdt, ik ken je…jij kan doen alsof en leven in een leugen maar moet je daarom mij en jezelf daardoor nog meer gaan krenken…
Blijf het spijtig vinden dat je blijft leven in ons verleden en mij nog steeds als woesteling blijft zien, als je alles leest dan zou je inzien wat ik voor je voel en voor mij betekent…geen woorden maar daden…laat mij mijn liefde aan jou tonen en schenken…

Hij…is een reden om mij op afstand te blijven houden…
Sorry meisje het was fout wat ik met hem heb gedaan geef ik eerlijk toe en ik zal dan ook de consequenties aanvaarden, had ik maar wat meer geduld gehad of niet zo aangedrongen, dan was hij nu ons huis uit…daarom dat ik nu niet snap waarom je hem blijft behouden…
Zie wie ik echt ben of wacht je tot alles van de baan zal zijn…is nog altijd geen reden om die schertsvertoning te aanhouden…
Je kan mij van jou weghouden dat wel maar gevoel en liefde kan je niet verdringen of tegenhouden…

Loslaten…je bent lief en hebt een hart van goud en je zou alles voor mij - nu nog steeds - en de kinderen doen, daarom dat ik weet dat ik nooit moeite zal hoeven te doen om opnieuw in jouw hart te komen…
Terug in uw gratie vallen dat is een andere zaak maar ik blijf uit mijn fouten leren en ben geduldiger geworden, heb mij nooit echt gegeven en enkel maar heb genomen maar ik weet wat en wie ik wil en jij ook en daarom weet ik dat ooit zal “thuiskomen”…
Mijn wensen blijven hetzelfde, ook al is deze er bijgekomen en weet en geloof dat mijn wensen zullen uitkomen…
Geduldig wacht ik af - had ik beter eerder gedaan - tot de dag dat onze wegen terug zullen samenkomen…

Ik kan en wil je niet loslaten want ik heb alleen maar te winnen…ik geloof in de ware liefde en ik weet wat ik nu voel en dat nooit nog zal voelen…P & P 4ever…