Mijn verlangen
De zon gaat onder
De nacht breekt aan
Het is wonder
Waar komt dat toch vandaan
De wind blaast door mij heen
Door mijn ziel en geest
Van top tot mijn kleine teen
Overal is die wind geweest
Ik voel me gereinigd
gered van die vieze lucht
Niet meer gepeinigd
Ik slaak een diepe zucht
Stort mij in het zand
Val op mijn knieen voor de zee
Mijn hart staat in brand
En de rest van mijn lichaam doet mee
Ren de zee in
Blus de brand
Stort me de golven in
Met de zee voel ik een band
Ik ben rustig net als ze zee
Af en toe onstuimig
Maar dat draagt mijn leven mee
Nu ik in de stad woon
Ver van mijn zee vandaan
De stad een nachtmerrie, zee een droom
Denk ik:†Haal mij hier vandaanâ€
Maar dan is de dag voorbij
Ik ga terug naar de stad
ik voel me blij
En denk aan de band met zee die ik had
Ingezonden door
Geplaatst op
19-01-2011
Over dit gedicht
Dit gedicht gaat over dingen waar je veel van houdt, en er het liefst altijd wil zijn. Maar ondanks hoe graag je het altijd wil doen. Je zult toch weer terug moeten gaan naar de realiteit.
Geef uw waardering
Op basis van 2 stemmen krijgt dit gedicht 3 van de 5 sterren.Social Media
Tags
Houden Liefde Strand Verdriet Winnen ZeeReacties op ‘Mijn verlangen’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!