Ze zijn meer waard

Je gaat verder, steeds verder, je wacht niet, je
kijkt niet om.
Elke stap die je zet, vergeet je iemand.

Je blijft lopen, maar plots besef je dat je ergens
fout zit.
Er fluistert iemand in je oor dat je harder moet
lopen.

Je luistert niet, je stopt.
De man die fluisterde begint nu wat luider te
praten en zegt dat je moet doorlopen.

Weer luister je niet, je kijkt om en loopt terug.
Nu begint de man te roepen en zegt at je spijt
zult krijgen.

Nu neem je een spurtje en ben je terug bij de start.

Je zegt “Ik heb de finish niet gehaald maar toch
heb ik niets verloren, mijn familie en
vrienden zijn meer waard dan een stukje
goud.