Ik ben het zat
Ik ben het zat, ik kots het uit en trap het weg.
Het hopen op geluk, het moeten teren op mijn pech.
Ik ben het zat om steeds kiezen,
Mezelf in jou te verliezen.
Want uiteindelijk blijkt het altijd weer de foute weg.
Ik wil geen therapie meer, geen diagnose geen gekwel.
Want als ik mezelf niet kan vinden, waarom zou jij dat dan wel?
Ik ben het zat om weer te vertrouwen, stik in m'n eigen jaloezie.
Begrip is in mij niet meer te vinden,
Want ik tel niet meer tot drie.
Te misselijk om een stap te maken,
Geen vocht meer over voor een traan.
Dat ik zoveel pijn ken, dat zijn mijn eigen zaken.
Donder op en laat me gaan.
Ik ben het zat opnieuw te proberen,
ik speel het spelletje niet meer mee.
Want kapot maken kun je niet alleen..
Dat doe je met zijn twee.
Ingezonden door
Geplaatst op
09-02-2011
Over dit gedicht
Misschien wat hard, maar wel heel diep.
Geef uw waardering
Op basis van 2 stemmen krijgt dit gedicht 4 van de 5 sterren.Social Media
Tags
Liefdesverdriet Ruzie WoedeReacties op ‘Ik ben het zat’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!