Kelders van mijn pijn

het liep
over mijn huid
stak met speldenprikken

trippelde door
nachtelijk geluid
met snelle tikken

het was ontsnapt
uit opgeborgen zijn
in de kelders van mijn pijn

een vage tocht
gaf opening
door onoplettendheid

ik heb het gat gedicht
de deuren transparant gesloten
met eerlijkheid van licht