vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Blauwe ogen
Blauwe ogen zo mooi als de nacht,
hoelang ik er ook naar smacht,
ik zal ze niet meer terug zien met zijn lieve lach. En met de tranen die ik huil verdrink ik in een kuil. Ik heb mijn kans verpest laat staan weggepest...
Reacties op ‘Blauwe ogen’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!