vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Eenzaam
Vermomd loop ik
in grote en kleine straten
kijkend om mij heen
donker, stil, verlaten
huilend schreeuw ik
zodat iemand mij hoort
gebroken van buiten
van binnen vermoord
angstig ren ik
hopend dat iemand mij ziet
ben alleen gelaten
met het eenzame verdriet
Reacties op ‘Eenzaam’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!