raar
't leven is raar
zeker met haar
de ene keer ben ik haar geliefde
de andere keer is er helemaal geen liefde
de ene keer ben ik haar broer
dan draait ze weer haar roer
en sta ik weer buiten op de koer
dan ben ik weer haar beste vriend
nu ben ik weer gewoon een vriend
ik snap het niet meer
het veranderd keer op keer
ik besef nu dat je niet de enige bent
jij dacht dat je me kent
je dacht dat ik voor altijd bleef
maar dat is niet hoe ik leef
het is gedaan
daarvoor laat ik toch wel een traan
maar toch zal ik verder gaan
ik blijf nog even staan
maar dan moet ik echt gaan
vrienden zijn we
niet meer dan vrienden zijn we
Reacties op ‘raar’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!