vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Maaike en domenico
ik kijk uit het raam
ik zie in de verte die mooie flikkerende lantaarn
je staat daarbij
en ziet ook mij
ik loop naar jou
en zie bloed aan jou mouw
je had ook gehuild
jij zo stoer en lief ik sta versteld
je trekt me tegen je aan
we staan in het volle licht van de lantaarn
je zegt ik moet gaan
je verscheen uit het licht van de lantaarn
je vertrok nu naar dat verre land
je vaderland
Reacties op ‘Maaike en domenico’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!