Een meisje
Meisje
Meisje verscholen achter een glimlach.
Ze hoopt dat niemand haar zag.
Hoofd naar benenden en traan op haar wang.
Het wachten duurt zo lang.
In een wereld waar ze niet van snapt.
Een wereld waar ze naar liefde hapt.
Grijpt ze altijd mis.
Haar hart is zo leeg van al het gemis.
Een meisje, zo mooi maar niemand die het ziet.
Uren weg niemand die het haar verbied.
Gekenmerkt voor het leven.
Had iemand haar maar vleugels gegeven.
Zou ze er dan nog zijn?
Meisje verscholen achter pijn.
Littekens die tijd niet helen.
Ze blijft met de gedachte spelen.
Zou iemand het merken?
Haar lichaam dat niet mee wil werken.
Zou iemand haar missen?
Haar ziel die zich heeft laten vergissen.
Meisje, als je maar een engel was.
Zou je vliegen en zou je meer zijn dan een kras, dan ben jij vrij.
Niemand mag je vergeten een meisje zoals jij.
Ik zal je groeten ik zal je denken en in mijn droom zal je mij wenken.
Meisje dan zul je vrij zijn.
Maar nooit mag niemand je vergeten een meisje zoals jij!
Ingezonden door
Geplaatst op
09-08-2011
Geef uw waardering
Op basis van 2 stemmen krijgt dit gedicht 3 van de 5 sterren.Social Media
Tags
Meisje VerscholenReacties op ‘Een meisje’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!