Het volgende hoofdstuk

Het hoofdstuk wordt straks afgesloten, een nieuwe breekt weer aan.
Hoe zal dat gaan lopen, hoe zal dat moeten gaan?
Het leven kent geen zekerheden en niemand fluistert het je toe.
Dat maakt me soms zo angstig en soms ook zo ontzettend moe.

Wat moet ik verwachten van mijn hele bestaan?
En zal het straks dan ook echt beter gaan?
Ik heb zo vaak gezegd , dit jaar wordt het beter, wacht maar af!
Opnieuw teleurgesteld, het voelt als een straf.

Zoveel verdriet die ik voel en angst die mij de adem ontneemt.
Wat kan ik thuis noemen ik voel me zo ontheemd.
Verdriet,angst en pijn het is als een lied met een terugkerend refrein.
Ik wil het niet meer horen, waarom mag mijn leven niet normaal zijn.

En toch ik geef niet op, dat zit niet in mijn aard.
Toch hoor ik mezelf soms vragen, was het dit allemaal wel waard
Wat er gaat gebeuren en hoe het afloopt daar kan ik alleen maar naar gissen.
Ik hoop alleen dat ik de vorige hoofdstukken nu dan toch uit mijn leven kan wissen.