Dromen

Ik ben je vriendin dus ik blijf je trouw,
Maar het spijt me als ik dit zeg maar, ik hou van jouw.
Ik blijf maar steeds dingen hopen,
En wat ik ook doe ik blijf maar over je dromen.
In me dromen zeg je dingen tegen mij,
En als ik het hoor voel ik me zo fijn.
Je zit in me droom aan plekken wat ik nooit verwacht,
En je zegt steeds '’ik hou ook van jou,'’ met een lieve lach,
En ik kan mezelf niet meer tegen houden,
Want ik hou zo veel van je, ik wil zelfs met je trouwen.
Zo dat ik elke dag naar je kan kijken,
En steeds zeggen: ‘’je bent de mijne.’’
En dan kus je me lippen en dan wil ik in je armen schuilen,
En opeens word ik wakker, helemaal alleen en ik begin te huilen.
Ik wil als ik huil je armen om me heen.
Ik haat die gevoel als ik wakker ben en dan ben ik alleen.
Ik wou dat ik naar je kon toestappen en dit vertellen.
Zo dat ik niet eeuwen lang mezelf met deze gevoelens moet kwellen.
Wat maakt het uit als we beiden meisjes zijn?
Het gaat om dat ik van je hou en dan doe ik je echt nooit pijn,
Maar dit is de realiteit en als ik je dit gevoelens zeg.
Kijk je me schokkend aan en dan ren je hard weg.
Dus ik snap het en zal me masker aantrekken,
En je vriendin zijn en nooit tegen je mijn echte gevoelens vertellen.

The End