vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Hemelen die niet mogen
je fluistert woorden met magie
ze openen alle deuren
kamers die gesloten zijn
tuinen die nooit kleuren
tovert licht met zon
die anders schijnt te stralen
je woorden halen warmte aan
vertrouwen spreekt uit je verhalen
voert me met de wolken mee
langs hemelen die niet mogen
laat dier en mensen zien
die van boven anders ogen
praat de bomen tot een bos
ritselt vogels door de bladeren
groeit paddenstoelen in een kring
laat heksen op het mos vergaderen
jij speelt met tijd vergeet de
nacht en maakt van uren dagen
de wereld geeft geen antwoord meer
op al jouw sprookjesvragen

Ingezonden door
Geplaatst op
29-10-2011
Geef uw waardering
Op basis van 1 stemmen krijgt dit gedicht 3 van de 5 sterren.Social Media
Tags
Leven Natuur Sprookjesvragen VergaderenReacties op ‘Hemelen die niet mogen’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!