1001 Gedichten

1001 gedichten

Zet ook uw gedichten op 1001Gedichten.nl

Heeft u nog geen account? Meld u gratis aan!

Print dit gedicht
vorige gedicht

Bedrogen

De tranen rollen van mijn ogen.
Je had tegen me gelogen.
Ik vertouwde je met mijn leven,
maar ik had je blijkbaar niet genoeg gegeven.
Ik kan je naam niet nog een keer uitspreken,
want je hebt mijn hart doen breken.
Iedere keer als ik iets zeg,
draai je je om, en ga je weg.
Ik ben verloren, weet niet waarnaartoe,
maar jij kan me de weg niet wijzen,
want je weet niet hoe...
Ik roep je naam, maar je antwoordt niet.
Ik zit vast, gevangen door verdriet.
Je zei: het spijt me, maar nu moet ik gaan.
Ik had je gevonden, maar je zag me niet staan.
Hoe kon je zo ver gaan, ik zag het aan je gezicht.
Ik raapte al mijn moed bijeen, maar jij klapte dicht...
er zijn momenten van veel spijt,
daardoor raakten we elkaar kwijt..

vorige gedicht
Toevoegen aan favorieten

Ingezonden door

Geplaatst op

Geef uw waardering

Op basis van 7 stemmen krijgt dit gedicht 3 van de 5 sterren.

Social Media

Tags

Bedrogen Liefde

Reacties op ‘Bedrogen’

Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!

Reageren

We gebruiken uw gegevens alleen om te reageren op uw bericht. Meer info leest u in onze Privacy & Cookie Policy.

Wilt u direct kunnen reageren zonder elke keer naam en e-mailadres in te voeren? Meld u hier aan voor een account!

Bedrogen