vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Achter donkere frons
de bloementuin
in lentegeur
de eerste oogopslag was zon
je lach
een warme rode kleur
met voorjaar in verschiet
maar ik zag
horizonnen dwalen
achter donkere frons
scherpe kammen
diepe dalen
onbegaanbaar voor elk van ons
jij hebt je pad te gaan
ik kan enkel zwaaien
wil je nog even blijven staan
wil melker
24/11/2011
www.wilmelkerrafels.deds.nl
Reacties op ‘Achter donkere frons’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!