vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
De trap
Ik zet een stap.
Een stap voor de eeuwigheid
Een tree van een trap.
Gemaakt door tranen.
Als de trap zo veel treden had.
Had ik er maar een paar geklommen
Dan zou ik gaan zitten
En huilen en niet wetend dat er nu nog meer treden zullen komen
Ik wil alles wissen
Alles wat er is gebeurd
Al mijn gedachten
Toen ik ongelukkig was.
Als ik dat zou willen
Moet ik eerst de trap op klimmen
Dan zou ik niks mee voelen als ik boven ben.
Dan zullen ze benden nooit raden
Wat ik toen in mee leven mis
Want bij de laatste tree
Weet ik dat, dat mijn einde is.
Ingezonden door
Geplaatst op
26-11-2011
Over dit gedicht
Is geen echt gedicht, en zo voel ik me ook niet (;
Geef uw waardering
Op basis van 3 stemmen krijgt dit gedicht 3 van de 5 sterren.Social Media
Tags
Eeuwigheid Klimmen TredenReacties op ‘De trap’
-
Ongelooflijk mooi
Bi-proud-of-you - 15-03-2013 om 20:39