1001 Gedichten

1001 gedichten

Zet ook uw gedichten op 1001Gedichten.nl

Heeft u nog geen account? Meld u gratis aan!

Print dit gedicht
vorige gedicht

Fluisterbos

Als ik bij je ben,
hoor ik de wind
met de bladeren spelen.
Het lijkt alsof
de bomen fluisteren.

Ik probeer mee
te fluisteren.
Het is in een taal
die ik niet begrijp.

Alleen de zielen,
s’nachts bij maanlicht.

In afwezigheid
van hun geliefden.
Fluisteren zij,
over het leven,
wat zij ooit hebben geleefd.

vorige gedicht
Toevoegen aan favorieten

Ingezonden door

Geplaatst op

Geef uw waardering

Op basis van 31 stemmen krijgt dit gedicht 4 van de 5 sterren.

Social Media

Tags

Bladeren Bossen Graven Kerkhof Poëzie Zielen

Reacties op ‘Fluisterbos’

Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!

Reageren

We gebruiken uw gegevens alleen om te reageren op uw bericht. Meer info leest u in onze Privacy & Cookie Policy.

Wilt u direct kunnen reageren zonder elke keer naam en e-mailadres in te voeren? Meld u hier aan voor een account!

Fluisterbos