vorige gedicht
vorige gedicht
Asuitstrooiing
Het was een koude winterdag
één waarop de zon schijnen mag
We reden naar zee
Mijn moeder, te oud om mee te gaan, reed niet mee
Helga , mijn lieve zus is overleden
ondanks al mijn gebeden
Haar laatste wens was dat ze in zee verstrooid wordt
De ceremonie was mooi maar kort
We zijn tot diep in de zee gevaren
met hoge baren
Haar as in zee , waarop het zonlicht weerkaatste
dit afscheid was het laatste
Maar ik zal ze niet vergeten
en een plaats voor haar foto weten
Ze zal zijn een gemis
en is hartelijk bedankt voor de erfenis
Reacties op ‘Asuitstrooiing’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!