In deze stad is niemand meer

In deze stad is niemand meer

De stad ze flitst en flonkert
En wat ik voel en zie
Het spat van de gebouwen
Het bruist vol energie

Een tram piept door een bocht
Een zwaailicht schiet voorbij
Het is weer als vanouds
Deze stad is weer van mij

Al zijn de talloze gezichten
Steeds weer onbekend
Maar wat er zo vertouwd voelt
Is dat heerlijke accent.

Mijn voetstappen, ze liggen
Overal in elke straat
Zo vanaf 42
Tot de kleinste kindermaat

De Hoogstraat, de Coolsingel
De Oppert en de Meent
Mijn roerige verleden
Ligt hier stil versteend

En mensen lopen achteloos
Er zomaar overheen
Herinneringen schieten steeds
Meer pijnlijk door me heen

Alle kroegen zijn er nog
Waar wij hebben geproost
Nu is een kaarsje in de Laurens
Slechts een schrale troost

Nooit gedacht dat deze dag
Er ooit eens komen zou
In deze stad is niemand meer
Niemand van wie ik hou

Henk Benard