Zuchtent lig ik wakker

Zuchtent lig ik wakker,
pijnlijk en alleen,
afvragent waarom,
niet wetent waar nu heen.

Rond kijken is niet mogelijk,
het is te donker om me heen,
gekwetst hoe het is gegaan,
daar lig ik dan helemaal alleen.

Vrienden die me zeggen,
wetent dat ze er voor me zijn,
blij dat ik er terecht kan,
om te uiten deze pijn.

Goed gesteunt worden,
wanneer het nodig is,
terug dwalent na dat moment,
hun die me verbeteren als ik me vergis.

Denkent doe ik mijn ogen dicht,
proberen uit te schakelen van waarheid,
geloven in mijn gedachte,
even door die droom worden bevrijd.

Jolien