1001 Gedichten

1001 gedichten

Zet ook uw gedichten op 1001Gedichten.nl

Heeft u nog geen account? Meld u gratis aan!

Print dit gedicht
vorige gedicht

Niemand wist het

Vroeger werd ik gepest,
Ik was dik,
Een dik varken.

Elke dag weer,
Knor knor knor.
Ik lachte,

Maar als ik thuis kwam ..
Ik ging stuk van binnen,
Altijd weer verdriet.

Elke dag moest ik huilen,
En zelfs mijn eigen moeder,
Zag het niet.

Ik werd boos op mezelf,
Waarom was is zo dik,
Waarom niet zoals iedereen.

De meisjes uit mijn klas hadden vriendjes,
Maar ik was dik & lelijk,
Niemand vond mij leuk.

Elke keer dacht ik,
Ik ben dik, ik ben lelijk,
Ik moest iets doen.

Ik at steeds minder en minder,
Het voelde goed,
Ik viel af, veel kilo’s.

Dunner werd ik snel,
Elke keer, meer botjes,
En minder vet.

Uiteindelijk at ik niks meer,
Geen ontbijt, geen tussendoortjes,
en geen avond eten.

Op een dag,
Keek ik naar mezelf,
In de spiegel.

Ik dacht wie is dat meisje,
Zo ben ik niet,
Dit wil ik niet.

Ik had met mezelf afgesproken,
Te stoppen met deze onzin,
Maar het lukte niet.

Ik kreeg niks naar binnen,
Elke hap was moeilijk,
Maar ik moest doorzetten.

Het ging steeds beter,
De botjes zag je steeds minder,
En toen ging ik op de weegschaal staan.

Ik had het niet moeten doen,
Want ik dacht dat ik heel zwaar was,
En begon weer met lijnen.

Toen vroegen een paar vrienden op ik mee ging,
Naar een zwembad,
Ik wilde eigenlijk niet, maar ging mee.

Ze deden alsof ze het niet zagen,
Maar ik voelde dat dat wel was,
Die botjes..

Een paar dagen later,
Kwam er een vriend naar me toe,
Hij wilde me spreken.

Hij vroeg waarom ik nooit iets at,
Waarom ik zo dun was.
En ik vertelde mijn hele verhaal.

Het kon niet zonder tranen,
Hij was de eerste die ik het wist.
Hij was geschrokken, en zei:

Schat,
je moet dit niet doen, dit is echt niet goed.
& dat ik altijd bij hem terecht kon met mijn verdriet.

Altijd dacht ik dat het niemand kon schelen,
Dat niemand me zag staan,
Maar na dat gesprek.

Na dat gesprek,
Wist ik dat er iemand was die het serieus nam,
Dat er iemand was die echt van me hielt

Na dat gesprek,
Werd alles anders,
Mijn leven veranderde.

De muur die ik had gebouwd viel om,
Ik zag eindelijk dat meisje,
Die ik echt was.

vorige gedicht
Toevoegen aan favorieten

Ingezonden door

Geplaatst op

Geef uw waardering

Op basis van 4 stemmen krijgt dit gedicht 3 van de 5 sterren.

Social Media

Tags

Anorexia Dik Niemand Pijn Verdriet Vriend

Reacties op ‘Niemand wist het’

  • Hee... dit gedicht raakt me echt... vooral omdat dit mij ook ziets is overkomen alleen niet da tik minder ging eten ook dat ik a ben dik... mar op een dag was ik op een verjaardag .. daar was een kei leukejonge maar dacht nee.. die wil toch geen dik varken,, todat we samen op de bank lagen. hand in hand en toen begon me leven.. ik werd dus echt verliefd en hij op mij .. ik had nooit gedacht dat mijn leven zoo geweldig kon worden (L) gelof me .. er komt een moment dat jij denkt wauww,, ik voel me fijn.. en tuurlijk .. ik schaam me alsnog voor mijn lichaam , maar dat kan me niet meer schelen, ik heb iemand waar ik me fijn bijvoel en dat is genoeg(L) x fenne

    Fenne - 17-07-2012 om 00:59

Reageren

We gebruiken uw gegevens alleen om te reageren op uw bericht. Meer info leest u in onze Privacy & Cookie Policy.

Wilt u direct kunnen reageren zonder elke keer naam en e-mailadres in te voeren? Meld u hier aan voor een account!

Niemand wist het