Gedachte

verloren in gedachte
nog steeds aant wachten
niet wetend wat te verwachten
dool ik rond in donkere nachten

hoop de rust te vinden
in mijn gedachte
de pijn die door mijn ziel bijt
probeer ik te vergeten
ik sta voor een muur
weet niet waar naartoe met mijn leven

verteerd en opgegeten
probeer ik door te gaan
probeer ik te verstaan
wat er in me omgaat

waarom kan ik niet meer denken
blijft alles stilstaan kan ik niet vooruit
de pijn ik wil ervan af wil terug leven
wil terug bewegen wil er weer zijn
voor de mensen die me nodig hebben

wil rust in mijn leven
maar niemand die het mij kan geven
ik sta te beven op mijn benen
zak in elkaar hou ma vast in gedachte
maar het is al te laat

de donkere nacht houd me vast
laat me niet meer los
ik sta op een twee sprong
en weet niet welke kant mij verlost.