1001 Gedichten
vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
De kolk van geloven
was de golven zat
wilde dat ik vaste grond
onder de voeten had
meedrijven op de stroom
ontspannen zonder denken
was niet mijn droom
stuwde water op
worstelde en kwam boven
ontkomen aan de kolk van geloven
heb eindelijk mijn voet
op eigen bodem neergezet
standvastigheid heeft mij gered
wil melker
28/05/2012
www.wilmelkerrafels.deds.nl
Reacties op ‘De kolk van geloven’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!