vorige gedicht
vorige gedicht
Stolsel
Al ken ik je niet
Mijn bloed stolt uit het niets
Mijn voeten waren verzonken
Mijn adem verdrongen
Op een gegeven moment was ik
Bedolven
Uiteindelijk ben ik
In jou gedachten gezonken
Toch bleef je lief
keerde je je rug niet.
Ingezonden door
Verwijderde gebruiker
Geplaatst op
19-06-2012
Geef uw waardering
Op basis van 1 stemmen krijgt dit gedicht 1 van de 5 sterren.Social Media
Tags
Acceptatie Eenzaamheid Liefde Onmogelijk VerdrietReacties op ‘Stolsel’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!