De tijd tikt door

Mijn kapotte horloge is een troost
Het helpt me slapen vannacht
Misschien is het morgen
Dat je kan stoppen
Met het stelen van mijn tijd
Ik ben nog steeds aan het wachten
Maar ik heb mijn twijfels
Ik ben beschadigd
Ben uit elkaar gevallen
Net als mijn horloge
Kan amper ademhalen
Met een gebroken hart
In de pijn is er genezing
In je naam vind ik troost
Dus ik hou nog vast
Maar nauwelijks
De brieven waren een waarschuwing in mijn hoofd
Ik deed mijn best
Om een open boek te zijn
Ik zie je nog steeds in de spiegelbeeld
Aan de binnenkant van mijn ogen
Ben zoekende naar een doel
Zoekende naar een nieuw begin
Een nieuwe dag
Ik hou vast aan de woorden die je zei
Dat alles goed komt
Ik zie de gebroken lampjes buiten op straat
Kijkend, alleen, vanuit m’n vensterraam
Ik ben mijn weg verloren
Maar niet vergeten hoe ik thuis kom
Om het horloge weer te laten tikken