Mijn roos

De liefde die ik voor je voel is te omschrijven als een roos..
Het is mooi echt onprikkelbaar net als mijn hart die deze weg naar je koos..
Maar een roos sterft nooit echt, en weet zijn weg altijd weer te vinden..
Zo sterven mijn gevoelens ook te nimmer, en ik blijf ik je voelen diep van binnen..
Het sterft af in de herfst en het bloeit weer op in de lente
En ik weet van mezelf dat ik al die tijd aan je zal denken..
Netals een roos is het mooi, maar toch zo bitter van karakter
Zoals doorns op een steeltje, alleen dit is veel aparter

Ik vind het jammer hoe 't is gelopen, en dat er niks van de liefde is gekomen
Dus bij deze neem ik afscheid in de winter, alhoewel je dat veel eerder hebt genomen..
Blijf ik vastkleven aan je als een spinter, en heb ik alles goed in me opgenomen.
Ik laat je los en in je waarde, maar nooit los uit mijn hart
Dus luister naar mijn woorden en denk terug aan hoe het was..

Mijn mooie lieve roosje, koester de momenten..
De ongesproken woorden, lange donkere nachten, geweldige dromen
Mijn roosje vol passie en orde.. Ik zie je in de zomer