Een meisje

Ik zie een meisje,
een meisje vol verdriet.
ze staat in een donkere zaal met een klein beetje licht.
niemand die het ziet.

Er is veel muziek om haar heen,
en ze danst op de maat van haar verledenn
Muziek helpt haar verwerken,
en haalt haar niet naar benede.

Dan valt ze op de grond.
beweegloos blijft ze liggen,
de muziek gestopt,
ze zag het niet meer zitten.

Het licht valt uit,
het verleden gestreden.
de dans is over,
ze heeft genoeg geleden.

Dan is er een veller licht,
wat schijnt op haar.
Uit haar rug komen vleugels,
en ze is op weg naar daar.

Daar waar vrede is,
en waar niemand haar pijn zal doen.
als ze boven is,
krijgt ze een zoen.

Boven is ze gelukkig,
benede was voor haar een hel.
ze is nu niet bang meer,
en ze hoort niet meer de bel.

Haar verleden laat ze achter,
en gaat verder met de toekomst.
ze vliegt verder,
en kijkt wat haar toekomt.

Een frisse wind,
en de pijn verdwijnt,
de muziek die weer speelt,
ze is nu op een plek, waar een goede wind waait.