vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Maantraan
De boom kromde zich
naar de wintersloot gebogen
stond zij in haar witte jurk
vogels vlogen uit haar ogen
mannen kwamen uit haar hart
en de maan leek reeds verlegen
de maan bleef steeds bewegen
om een traan, die hij haar hart
vol liefdesvreugde, kon geven.
Reacties op ‘Maantraan’
-
Mooi hoor! Gr. Kyra
ByKyra - 08-01-2013 om 20:02