't Leven
Cupido schiet twee pijlen af.
Eén naar jou,
één naar een andere helft van jou.
Als jullie paden elkaar raken,
ontstaat er een vuurwerk van gevoel.
Even later zitten jullie voor tv met kaarslicht, onder één laken.
Alles is mooi en prachtig, je weet wat ik bedoel.
Totaal onverwacht worden je ogen fonteinen
en je bent niet langer de zijne.
Je loopt op je eigen weg verloren.
Er is niemand meer die jouw hartje kan bekoren.
Je schreeuwt, weent en huilt...
Tot je hart van haat overpuilt.
Dan voel je wat er enkel bij jou is,
dat noem ik nu gemis.
Niet naar hem,
ook niet naar zijn stem.
Wel naar de liefde en de woorden "Ik zie je graag".
Maar wees niet bang,
jouw lief komt,
hij is gewoon wat te traag...
Ik beloof je dat hij onvoorwaardelijk veel en voor altijd van je houdt.
Je bent zijn eigen diamantje, parelmoer, engeltje en stukje goud!
Ingezonden door
Geplaatst op
01-11-2012
Over dit gedicht
Omdat ik nood had aan onverwerkt liefdesverdriet van mij af te schrijven.
Geef uw waardering
Op basis van 2 stemmen krijgt dit gedicht 3 van de 5 sterren.Social Media
Tags
Liefdesverdriet Prinsenhoop VerliefdheidReacties op ‘'t Leven’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!