vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Het lichaam hangt (misschien)
in het midden, van de winter
waren ze koud, al zijn kinders
er was geen eten, en geen hoop.
in het midden, van de winter.
Diep in de nacht, guur en vochtig.
Lag hij daar, raadselachtig.
Niet meer wetend, wie hij was.
Op een plek, diep in de nacht.
in de zomer, was hij er niet
afscheid genomen, van zijn verdriet.
het lichaam hangt, misschien nog steeds
in de zomer, was hij er niet .
-JPS
Ingezonden door
Geplaatst op
04-11-2012