vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
aarde
De aarde
lichtjaren uit elkaar
gedragen op harmonie
in een donker altaar
Zweeft een encyclopedie
blauw en zichtbaar
ontheven aan chemie
in de diepte van het heelal
ontstaan uit een oerknal
door energie
verklaarbaar in theorie
alleen en breekbaar
onweerstaanbaar met fantasie
onvervangbaar
een poëzie
in postulaat
verziekt door de mens
en in slechte staat
is het mij parodie in een wens
de wereld vol in liefde zonder haat
er is n.l. maar één grens
na totale verwoesting
is het te laat….
Marcellino
Reacties op ‘aarde’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!