Woestijnzand

super gele stranden
stil liggen mijn handen
op het warme zand
want
iemand heeft mijn droom ontnomen
waarom heb ik het zover laten komen

onbewust woel ik met mijn hand
door het warme zand
korreltjes glippen door mijn vingers
zo vormen zich kleine slingers
als een weg door deze woestijn
zou het zo moeten zijn
dat dit leidt tot nieuwe wegen
wie kom ik morgen tegen
die me bij de hand neemt
wat tijd van me claimt
om een poosje samen te dwalen
elkaars verhalen
zullen delen
om oude wonden te helen

het zand
in mijn hand
heeft mijn dromen
niet ontnomen