vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
ver van alles
ik zit in een uigestrekte vlakte ver van iedereen
ik schreeuw ik gil maar niemand hoort me
ik wacht op een geluid
terwijl ik van verlangen zit te zwijmele
ik wacht en voor niets
ik ben alleen
terwijl iedereen mij de rug toe staat
en ik niks meer kan beginnen
zal ik sterven in stilte
en zal ik ver van iedereen zijn
voor eeuwig
en altijd
Ingezonden door
Geplaatst op
13-01-2013
Foto's
Geef uw waardering
Op basis van 4 stemmen krijgt dit gedicht 3 van de 5 sterren.Social Media
Tags
MijnlevenReacties op ‘ver van alles’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!