vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Hoop
Het was op een mooie zondag,
dat een man aan het wandelen was
Maar onderweg kreeg hij grote nood,
want er kwam een grote hoop,
hij voelde de pijn al in zijn buik,
maar gelukkig zag hij een struik.
Hier legde hij zijn hoopje neer,
ondanks het koude weer.
Maar toen hij op wilde staan,
zag hij er kerkvolk langs gaan,
nadat men de geur hadden opgesnoven,
liepen ze verder met de neus naar boven.
In de kerk werd 1 Korinthe 13:13 gelezen,
maar zij hebben er de dominee er op gewezen.
dat geloof en liefde nu wel genoeg was,
net lag de hoop al in het gras.
Ingezonden door
Geplaatst op
15-01-2013
Geef uw waardering
Op basis van 7 stemmen krijgt dit gedicht 2 van de 5 sterren.Social Media
Tags
Dominee Hoop Kerk Liefdegeloof ZondagReacties op ‘Hoop’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!