Pesten
De vier muren
Alleen hier kan niemand mij kwetsen
Hier ben ik vrij van de vieze blikken
Buiten is het dan ook zo koud
En de storm in de lucht voorspelt niet veel goeds
Die grauwe straat op weg naar de school
Een angstige blik naar die mensen
Wat willen ze van mij
Laat mij allemaal gerust
Neen. Vandaag wil ik niet meer
Ik ga niet naar school
De bus rijdt voorbij
ik keer weer naar mijn vier muren
Alleen hier kan niemand mij kwetsen
Hier ben ik virj van de vieze blikken
Maar hier tussen die vier muren
Voelt het elke dag ook steeds kouder
De vier muren waarin ik mezelf opsluit
zijn dezelfde als de muren rond mijn hart
Niemand komt er ooit nog binnen
en het is er koud, net als buiten
Ingezonden door
Geplaatst op
17-01-2013
Geef uw waardering
Op basis van 2 stemmen krijgt dit gedicht 3 van de 5 sterren.Social Media
Tags
Eenzaamheid Pesten VerdrietReacties op ‘Pesten ’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!