Even vrede

Toen ik vandaag thuiskwam
Heb ik de gordijnen open gedaan
Ik wist niet wat me overkwam
Hoe ik verleiding kon weerstaan

De verleiding om niet als altijd
Te gaan liggen huilen in mijn bed
En niet weer met berouw en spijt
Dat mes op mijn pols heb gezet

Vandaag dus niet zonder reden
Uit ellende op de vloer gelegen
Eventjes weer geleefd in het heden
Geen neiging om zelfmoord te plegen

Een uur lang in de spiegel gekeken
Maar de tranen wouden niet komen
Geen haat, geen neiging hem te breken
Niet het gevoel dat ik was aangekomen

Van binnen begin ik me warm te voelen
Eindelijk rust, kalmte en vrede
Diep in jezelf, dit is wat ze bedoelen
eigenaardig gevoel, best lang geleden

Met een kalme blik keek ik weer naar buiten
In rust luisterend naar de wind
Hoor af en toe wat vogeltjes fluiten
Rust en kalmte, voordat het morgen weer begint.