Ronan

Ik herinner me nog dat jij liep met je blote voeten in de gang

Jij was nog niet bang

Ik herinner me die lach op je gezicht

Want je was gericht

Op de autootjes waarmee je speelde op de vloer

Waar ik mezelf over ontroer

De plastic Dinosauriërs waarmee jij je nooit verveelde

Die goeie tijd die wij samen deelde

Want ook al hield jij zoveel van de maan,

Zoveel liefde hield ik van mij vandaan


En ik herinner me dat jouw blauwe ogen in de mijne keken

Of we geheime dingen konden bespreken

Kleine man, ik dacht dat we dit hadden overwonnen

Maar je was een arme jongen

Ik fluisterde tegen je:

Kom dan lieve jongen, we gaan weg van deze pijn

Kom dan lieve jongen, waar je eindelijk jezelf kan zijn

Kom dan lieve jongen, we gaan weg uit deze ellende

Wat maar niet wende

Bloemen groeien en verslappen

Wanneer jij je laatste lucht kon happen

Want jij bent er niet meer

En het doet mij zielsveel zeer

En dan is er een dag, de dag dat je wenste dat deze pijn werd weggevaagd

En dat je je Vader om een nieuwe wereld had gevraagd

Ik herinner me dat ik een kus op je wang gaf en zei:

‘ Kom je met mij mee , dan verlaten we dit Ziekenhuis

Kom je met mij mee, dan voel je je thuis

Ik sta daar in je gesloten kamer naast jou

Ik wou

Dat je voor altijd bij me was en dat je gezond leefde

Dat je niet tijdens je laatste avond beefde


Maar voor mij ben je daar in Zijn Koninkrijk

Dat is waar ik aan denk als ik naar boven kijk

Want jij bent voor altijd in mijn hart

Want voor mij ben je nooit apart.