jij en ik, voorbij??

Wij zijn twee meiden van 14 jaar oud.
We zitten nu in de middelbare school,
We zijn al sinds de basisschool beste vriendinnen,
alleen je laat me nu steeds meer achter,
want jij hebt nieuwe vriendinnen gevonden waar je goed kan mee opschieten,
Je negeert me, het doet me pijn.
Je hebt veel plezier met haar, en niet met mij.
Ik vraag om je aandacht, je luistert niet,
wat moet ik nu toch?
jij hebt mij altijd gesteund, maar sinds de middelbare school begin je mij te negeren,
Ik wil je graag helpen met je problemen,
maar als je problemen heb, ga je meestal naar andere meiden,
ik vind het zonder.
ik heb je altijd gerespecteerd en nu loop je van me weg,
wij hebben zo'n mooie tijd gehad,
maar nu is alles dood gebloeid,
wij hadden samen een sterke band,
wij konden alles aan.
nu zijn de frustratie's hoog,
jij hebt een moeilijke tijd gehad dat weet ik,
maar dat je zelfmoord wou plegen, heb ik van je vriendje aan moeten horen,
het deed mij zeer, ik had je kunnen helpen,
ik wist niet meer wat ik moest,
ik heb de hele avond zitten huilen in me bed.
dit jaar, dit jaar was het moeilijkste ooit voor mij en voor jou,
wat nu?
ik heb iets meer afstand van je genomen, en probeer andere vrienden te zoeken,
plaats van alleen jou, achter je aan lopen, alsof we samen heel sterk staan,
maar nee, ik doe nu het juiste en ik voel me veel vrijer,
straks is het moment, wanneer ik je achter laat en naar een andere school ga,
ik hoop dat je een heel fijn leven heb op school en thuis.
het schooljaar is nog niet voorbij,
ik wil nog wel plezier met je hebben,
maar alleen als je down ben dat ik je kan helpen,
en niet dat je allemaal dingen gaat verzwijgen,
ik heb je lief, dat meen ik.
maar dat gaat weg, als je niks tegen me verteld,
dit leven heb je maar één keer, je kan het niet over doen,
alles is tijdelijk, dus de aarde ook,
het is wat het is.

nog één ding, ik hou van je zoals je bent. je moet jezelf niet veranderen,

iss