1001 Gedichten

1001 gedichten

Zet ook uw gedichten op 1001Gedichten.nl

Heeft u nog geen account? Meld u gratis aan!

Print dit gedicht
vorige gedicht

MOEDERAARDE

De hoge robuuste bomen briesen schraal
De vogels piepen giftig
de wind schreeuwt uitzinnig
de zon brult ruig
de ijzige stilte driftig

slechts een kleine zucht
moederaarde

de metershoge golven slaan en beuken rauw
de bergen gieren luid met kracht
vulkanen zingen en dansen ongetemd
dieren wild of tam beven zwijgend kijkend naar de lucht
de ijzige stilte driftig

slechts een kleine zucht
moederaarde

de lange schaduw springt
kindergelach al lang verstomd en vervlogen
De mens op aarde met moeite gedogen
lang zal het nu niet meer duren
afscheid nemen van zichzelf, in alle pracht

slechts een kleine zucht
moederaarde

vorige gedicht
Toevoegen aan favorieten

Ingezonden door

Geplaatst op

Over dit gedicht

Gaat over de verwoesting van onze planeet

Geef uw waardering

Op basis van 1 stemmen krijgt dit gedicht 1 van de 5 sterren.

Social Media

Tags

Natuur

Reacties op ‘MOEDERAARDE’

Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!

Reageren

We gebruiken uw gegevens alleen om te reageren op uw bericht. Meer info leest u in onze Privacy & Cookie Policy.

Wilt u direct kunnen reageren zonder elke keer naam en e-mailadres in te voeren? Meld u hier aan voor een account!

MOEDERAARDE