Unkown

Niets vermoedend door de donkere zee, met aan de oppervlakte een kleine gloed.
Hoe schuchter het ook mag zijn, zo klein en lief ineen gedoken.
Hoe groot deze golven mij meespoelen in een zee van emoties.
Hoe moeilijk het wordt om boven te blijven, hoe moeilijk om alles te geven wat er nog opgeborgen ligt.
Zwevend tussen verderf en verdriet, sterft de eenzame zwaan haar ondraagbare dood.