Zoet en wrang

Soms kijk ik naar je, minuten lang.
Verdwaal in gedachtes. Zoet en wrang.

Zoet. Omdat jij het mooiste in mijn leven bent.
Mijn trots, mijn lach, mijn kleine vent.

Wrang. Omdat ik soms opeens bedenk,
Dat jij alles bent, wat ik jou schenk.
En is dit mijn oprechte lach,
Dan ben jij stralend, de hele dag.
Maar als mama soms van de stress niet lachen kan,
Merk jij dat meteen, mijn kleine man.

En dan kijk ik, terwijl jij ligt te dromen.
En hoop ik dat mijn stress niet daar kan komen.
En dat als jij heerlijk ligt te slapen,
Mijn tranen jou niet kunnen raken.

Dan bid ik, voor de volgende dag,
Dat jij onbezorgd mag stralen.
Puur en alleen...omdat ik oprecht naar je lach.